مرغ‌ها و جوجه‌ها نباید حاوی استروئید یا هورمون باشند. سازمان غذا و دارو هم استفاده از این تقویت‌کننده‌های رشد را برای میلیاردها جوجه و مرغ ممنوع کرده است.
آیا برای رشد مرغ‌ها و جوجه‌ها از هورمون استفاده می‌شود؟
با این که سازمان غذا و دارو استفاده از هورمون را ممنوع اعلام کرده است، اکثر مردم غیر از این فکر می‌کنند. یک نظرسنجی در سال 2015 توسط شورای ملی مرغ نشان داد که 77٪ از مصرف کنندگان آمریکایی معتقدند که مرغداری‌ها از استروئید استفاده می‌کنند.
از این گذشته، مرغ های پرورشی در کارخانه بسیار سریعتر و بزرگتر از 50 سال پیش رشد می‌کنند. چیزی که مصرف کنندگان ممکن است ندانند این است که صنعت طیور با انگیزه سود بیشتر تقریباً به طور انحصاری جوجه هایی را پرورش می‌دهند آنقدر بزرگ که حتی نمی توانند راه بروند. و هنگامی که تنها بزرگترین پرندگان با بزرگترین پرندگان، نسل به نسل تولید مثل می‌کنند، جوجه های امروزی در نهایت مانند آنها به نظر می‌رسند: به طور غیر طبیعی و بیش از حد رشد کرده.
علاوه بر این، جیره‌ی غذایی مصرفی مرغ‌ها و جوجه‌ها حاوی سویا و ترکیبات شبهه استروژنی و فیتو استروژنی است که بسیار بر روند رشدشان تاثیر گذار است.
زندگی مرغی که برای خورده شدن پرورش می‌یابد. چیزی که صنعت، آن را ‘مرغ گوشتی’ می‌نامد، یک عذاب دائمی است. جوجه ها طبیعتاً حیواناتی کنجکاو، اجتماعی و باهوش هستند. اما در مرغداری‌ها و کارخانه‌های غیر استاندارد، هزاران جوجه را در آلونک‌های تاریک و شلوغ زندانی می‌کنند.
شرایط کابوس‌آمیز در این آلونک‌ها، زندگی را برای جوجه‌ها مانند هر حیوانی مصیبت محض می‌سازد. زمین آنجا پوشیده از زباله هایی است که پوست ظریف جوجه‌ها را با سوختگی طاقت فرسای آمونیاکی از بین می‌برند و بخارهای گندیده، چشم و ریه های آنها را آلوده می کند.
از آن‌جایی که بدن جوجه‌های گوشتی با سرعت رشد می‌کند، این احتمال وجود دارد که او نتواند وزن خود را تحمل کند یا حتی روی پا بایستد و عواقب تهدید کننده‌ای برایشان دارد. اگر نتواند بایستد و راه برود، پس نمی‌تواند به خوراک و آبی که او را نگه می‌دارد برسد. بنابراین او در همان جایی که هست، در کف مزرعه‌ی کارخانه از بین خواهد رفت.
جوجه‌های گوشتی امروزی به این بزرگی و به این سرعت رشد می‌کنند، زیرا صنعت طیور می‌خواهد تا آنجا که می‌تواند گوشت تولید کند. تا حد امکان هم ارزان‌تر. این صنعت تنها با در نظر گرفتن سود مالی، پرندگان را به اثرات ناتوان کننده رشد سریع، از بدشکلی پاها تا حملات قلبی و حتی مرگ محکوم می کند.
اما فروشندگان مواد غذایی تمایلی به به اشتراک گذاشتن کل داستان پشت این رشد سریع ندارند. بر روی برچسب بسته بندی برخی از مرغ‌ها و پشت شیشه‌ی برخی مغازه‌ها نوشته شده است: مرغ سبز یا مرغ «بدون استروئید» و «بدون هورمون». این برچسب‌ها تا حدودی درست هستند.
به یاد داشته باشید: استروئیدها و هورمون ها مجاز نیستند، بنابراین همه جوجه‌ها باید بدون استروئید و هورمون باشند. اگرچه جوجه‌ها با تقویت‌کننده‌های رشد مصنوعی تغذیه نمی‌شوند، اما آنها به‌طور انتخابی برای بزرگتر شدن پرورش داده می‌شوند، که اغلب اوقات رنج زیادی را به دنبال دارد.
اما امروزه، برای بیشتر شدن محصولات مرغداری و سود بیشتر مسئولان مربوطه سعی می‌کنند تا رفاه بیشتری را برای مرغ‌ها ایجاد کنند.
به جوجه‌ها برای بزرگتر شدن چه چیزی تزریق می‌شود؟
صنعت طیور به خود می‌بالد که به جوجه‌های گوشتی، استروئید برای افزایش مصنوعی رشد آنها تزریق نمی‌شود. و این درست است. جوجه‌ها به دلیل تزریق بزرگ نمی‌شوند. آنها به این اندازه می‌رسند زیرا طی سالیان متمادی، پرورش دهندگان بزرگترین پرندگان را مجبور کرده‌اند با بزرگترین پرندگان تولید مثل کنند و جوجه‌های بزرگتر و بزرگتر تولید کنند. جوجه‌های امروزی دو برابر اندازه 100 سال پیش هستند و در کمتر از نیمی از زمان به این اندازه بزرگ می‌شوند.
برچسب‌هایی مانند ‘بدون استروئید’ و ‘بدون هورمون’ عالی به نظر می‌رسند، اما گمراه کننده هستند. بدون استروئید و هورمون چیز خاصی نیست. تمام جوجه‌های گوشتی از نظر فدرال ملزم به عاری بودن از تقویت کننده‌های رشد هستند.
هیچ استفاده‌ای از استروئیدها یا هورمون‌ها در تولید طیور توسط سازمان غذا و دارو تایید نشده است.
برچسب‌های بدون هورمون و بدون استروئید که بر روی مرغ ها زده می‌شود، نشان می‌دهند که جوجه‌ها در مرغداری با تعهد به رفاه حیوانات بزرگ شده‌اند. اما جوجه‌های گوشتی که فاقد استروئید و هورمون هستند، هنوز با رنج شدید مواجه هستند.
بنابراین مشکل از استروئیدها نیست. مشکل این است که این پرندگان برای تولید هرچه بیشتر گوشت پرورش یافته اند و رفاه آنها توجهی نمی‌شود.
آیا مرغ هورمون بالایی دارد؟
مطابق با قوانین فدرال، جوجه‌های گوشتی هورمون‌های مصنوعی یا استروئیدها را دریافت نمی‌کنند. اما همه جانداران از جمله انسان، دارای هورمون‌های طبیعی مانند استروژن، پروژسترون و تستوسترون در بدن خود هستند. این بدان معناست که در محصولات مرغی نیز هورمون وجود دارد.
برخی از دانشمندان، هورمون‌های موجود در گوشت حیوانات را با سرطان مرتبط کرده‌اند. در سال 2010، محققان ژاپنی سطوح بالایی از استروژن را در گوشت مرغ و سایر محصولات گوشتی یافتند.
مطالعه آنها نشان می‌دهد: ‘ مصرف مادام العمر گوشت حاوی سطح بالاتر استروژن نسبت به بافت چربی انسان را می‌توان به عنوان یک عامل مضر برای سلامتی در نظر گرفت .’ این تحقیق نتیجه‌گیری می‌کند که مصرف رژیم غذایی حاوی استروژن از گوشت می‌تواند منجر به تجمع استروژن در بدن انسان شود و در نتیجه « با بروز سرطان‌های وابسته به این هورمون مرتبط است».
تاثیر هورمون‌های مرغ بر انسان
اگرچه مرغ بخش عمده ای از رژیم‌های غذایی به شمار می‌رود، اما ما در مورد اینکه چگونه هورمون‌های طبیعی موجود در گوشت مرغ بر سلامت انسان تأثیر می‌گذارد، چیز زیادی نمی دانیم.
ارتباط بین سرطان و هورمون‌های طبیعی موجود در محصولات حیوانی، به ویژه استروژن، ثابت شده است. مطالعه‌ای در سال 2016 توسط دانشمندان مکزیکی به این نتیجه رسید که «مصرف رژیم غذایی حاوی تخم مرغ و گوشت، غلظت سرمی استرادیول آزاد را افزایش می‌دهد. این نتایج پیامدهایی برای پیشگیری از سرطان سینه دارد.’
در حالی که صنعت طیور از استروئیدها و هورمون‌های مصنوعی دوری می‌کند، آنتی‌بیوتیک‌ها را به غذای مرغ اضافه می‌کند، که پیامدهایی برای سلامت عمومی دارد. در سال 1999، مرکز کنترل بیماری بیش از نیمی از مصرف آنتی‌بیوتیک در جهان را به مکمل‌های موجود در خوراک دام نسبت داد، که باکتری‌ها را به طور خطرناکی در برابر داروهای نجات‌بخش که برای درمان بیماری‌های انسانی استفاده می‌شوند، مقاوم می‌کرد. علاوه بر این، همانطور که محققان کره ای نشان داده اند، چنین استفاده گسترده‌ای از آنتی بیوتیک می‌تواند به سلامت روده افراد آسیب برساند.
چند دلیل اصلی برای اینکه نباید به جوجه‌ها هورمون اضافی داده شود:
-
استفاده از هورمون در تولید طیور غیرقانونی است.
از دهه 1950، دولت ایالات متحده همه هورمون ها و استروئیدها را در طیور ممنوع کرده است. در حالی که ممکن است ادعا شود گاهی اوقات استفاده غیرقانونی از هورمون ها انجام می‌شود.
-
نه تنها هورمون‌های اضافه شده غیرقانونی هستند، بلکه اصلا نیازی به این هورمون‌ها وجود ندارد.
جوجه‌های امروزی قطعاً بزرگتر هستند، اما این به دلیل هورمون‌های اضافه‌شده نیست (و نه به دلیل اصلاح ژنتیکی). جوجه‌های مدرن از طریق بهبود در پرورش، تغذیه، شرایط زندگی، مراقبت‌های دامپزشکی و سلامت کلی پرندگان بزرگتر و سالم‌تر پرورش می‌یابند.
رشد بیشتر جوجه‌های گوشتی مدرن نتیجه منطقی پیشرفت‌های آهسته اما مداوم در ژنتیک، تغذیه، مدیریت و کنترل بیماری است.
-
هزینه بالا
از آن‌جایی که هورمون رشد مرغ به صورت تجاری تولید نمی‌شود، هزینه آن بسیار بالا خواهد بود. اگر قرار باشد 1 میلی گرم به جوجه گوشتی داده شود، هزینه آن بسیار بیشتر از ارزش خود مرغ خواهد بود. این امر از نقطه نظر تجاری معنی ندارد.
-
تجویز هورمون ها بسیار دشوار است
آلونک‌های مرغ، هزاران پرنده را در خود جای می دهند. برای تزریق هورمون به مرغ، باید هر کدام به صورت جداگانه و دو بار در روز مصرف کنند و به هر کدام هورمون تزریق شود. تدارکات این امر تقریباً غیرممکن و بسیار ناکارآمد است.
- نه تنها فرآیند تزریق هورمون در مرغ هزینه اضافی را برای کشاورزان و تولیدکنندگان به همراه دارد، بلکه برداشتن جوجه ها به طور بالقوه برای پرندگان استرس زا است و احتمالاً به عملکرد دسته جمعی آنها آسیب می رساند.
شما تولیدکنندگان غذای دام و طیور برای تامین تمام مواد اولیه‌ی بر پایه‌ی ذرت مانند زئین(پروتئین ذرت) مورد نیازتان می‌توانید به فروشگاه تجارت فود مراجعه کنید. فروشگاه تجارت فود، تمامی مواد اولیه‌ی مورد نیاز شما را با نازل‌ترین قیمت و بالاترین کیفیت در اختیارتان قرار می‌دهد. برای ثبت سفارشاتتان با شماره های مجموعه تماس حاصل فرمایید.
